Sing diarani ilmu genetika (genetics) yaiku ilmu sing
nyinau babagan sifat-sifat keturunan utawa pewarisan (hereditas) kanthi secara
ilmiah (tinemu ing nalar). Mula genetika uga sok karan ilmu keturunan.
Pawongan sepisanan kang nyinau ilmu genetika yakuwi Gregor Mendel dhuk
rikala taun 1900 kang banjur nemokake sawijine aturan-aturan kanggo
nerangake cara-cara pewarisan keturunan lan sifat-sifat biologi saka
generasi siji nyang generasi bacute. Kanthi anane prastawa kasebut kang banjur
dadi laire ilmu genetika.
Adoh sadurunge
Mendell nemokake teori keturunan kasebut, wong Jawa yektine wis kenal luwih
dhisik karo prinsip-prinsip pewarisan ing ilmu genetika. Buktine bisa disimak
ing andharan ngisor iki:
Tumrap wong Jawa
mligine, lan bangsa Indonesia umume, mesthi wis ora kekilapan maneh marang
kesenian adiluhung yaiku wayang kulit purwa kang tekan saiki isih raket karo
panguripane wong Jawa saben dinane.
Miturut Dr. Budi
Setiadi Daryono, M.Agr. Sc <http://M.Agr.Sc>, dosen genetika saka
fakultas biologi, Universitas Gadjah Mada (UGM) Yogyakarta, wayang purwa sing
critane njupuk seka Layang Mahabharata lan Ramayana mujudake asil karyane para
pujangga ing tanah Jawa sing original (asli). Bisa diarani “asli” karangane
pujangga Jawa merga critane pancen wis beda utawa geseh adoh karo sumber
asline saka Mahabharata lan Ramayana kang asli saka Tanah Hindustan (India).
Kanthi mengkono kita bisa ngawuningani anane pemahaman lan pangerten wong Jawa
marang genetika kang ginambarake ing lakon-lakon wayang kulit purwa kang asli
karangane pujangga Jawa.
Sesambungane ilmu genetika karo
Wayang
Menawa kita
priksani kanthi premati, wayang iku bisa kaperang dadi pirang-pirang
golongan kanthi bentuk awak sarta busana sing beda siji karo sijine. Dr.
Hartono Moedjisoenoe saka Universitas Kediri nate nggambarake bedane prejengan
antarane bentuk lahiriyah lan bathiniyah saka saben-saben paraga (tokoh)
wayang, upamane bentuk lan warnane pasuryan (muka), mripat, irung, tutuk,
suwara sarta watak utawa tumindhak (perilaku) lan sifat-sifate para paraga
wayang. Iki bisa diwuningani kanthi becik ing wujud (bentuk) utawa lakone. Mula
wong Jawa asring ngendika menawa “kacang mangsa ninggala lanjarane”.
Ing tulisan iki
bakal ndak andharake conto sawetara saka epos Ramayana lan Mahabharata ngenani
peran genetika ana ing wayang kulit purwa, mligine genetika tumrap kulawargane
Werkudara lan genetika kulawargane Resi Wisrawa.
Genetika Kulawarga Werkudara
Miturut kitab Mahabharata, Bima utawa
Werkudara iku putrane Bathara Bayu patutan klawan Dewi Kunthi Talibrata, mula
Werkudara uga sok karan Bayusuta kang tegese anake Bayu. Wujude Werkudara
gagah gedhe dhuwur (birawa), kanthi suwara gandem (laras nem ageng) lan
perilakune memper Bathara Bayu. Iki nuduhake menawa Werkudara marisi
sifat-sifate Bathara Bayu). Ing ilmu genetika, gen kang nggawa sifate Bathara
Bayu luwih “menonjol” utawa dominan tinimbang gen saka Dewi
Kunthi.
Ing pedhalangan mligine gagrag Ngayogyakarta,
Werkudara iku darbe garwa cacah telu sing asale saka papan (lingkungan) sing
beda-beda. Saka garwa kang sepisan, Dewi Nagagini, atmajane Sang Hyang
Anantaboga kang awujud taksaka (naga) lenggah ana Kahyangan Saptapratala (sajroning
bhumi), peputra kakung siji sinung asma Raden Antareja/Anantareja, Antareja
nduweni sifat kaya naga, yaiku sarandhune awake tuwuh sisik kencana kaya ula,
darbe upas sing mandi (upas antha, upas perayang, lan upas
penganten) kang bisa disemburake saka tutuk kang mujudake warisan saka
eyange (Sang Hyang Anantaboga). Kejaba kuwi, Antareja uga
wasis mlebu lan lumaku ana sajroning bhumi (ambles bhumi)
kadidene patrape ula. Gen pembawa sifat kang dominan ing Antareja dudu
saka Werkudara (ramane) nanging saka eyange kakung sing ora muncul ana
ing ibune (Dewi Nagagini). Prastawa kaya ngene iki ing teori genetika disebut epistasis. Nanging menawa kita
priksani bentuk (pusuryane : wiwit saka mripat, irung, tutuk) sarta
wandane (solah bawa lan tindak tanduk) Antareja memper kaya Werkudara.
Ing antarane yaiku pasuryane, mripat, irung, tutuk lan suwarane memper ramane.
Kanthi mengkono, gen sing dominan asale saka Werkudara (ramane).
Sabanjure saka
garwa angka loro, Dewi Arimbi kang sekawit apaes raseksi (buta wadon), yaiku
atmajane saka Prabu Tremboko, yaksendra saka Negara Pringgadani. Saka Dewi
Arimbi iki banjur peputra kakung siji sinung asma Raden Gathutkaca,
Raden Gathutkaca
iki gen pembawa sifat ibu (Arimbi) kang dominan. Iki bisa diwuningani nalika
lair Jabang Tutuka (sebutan Gathutkaca nalika isih bayi) apaes diyu
kanthi darbe siyung kaya denawa, nanging pasuryane (mripiat, irung lan tutuk)
sarta suwara, solah bawa lan tindak tanduk (perilakune) kaya Werkudara. Iki
nuduhake menawa sifat gen kang dominan asale saka ramane (Harya Sena).
Patutan saka
garwa angka telu Dewi Urangayu, atmajane Sang Hyang Baruna (dewaning mina ing
dhasaring samodra), lair putra kakung kaparingan asma Raden Antasena/Anantasena
sing darbe sifat-sifat kadidene mina (iwak banyu), yaiku sarandhune badhan
tuwuh sisih, bisa urip ana sajroning banyu, darbe sepasang sungut mawa wisa
kang dumunung ana ing antarane irung lan tutuk. Gen pembawa sifat kang
dominan iki asale saka ibune, Dewi Urangayu, dene gen pembawa sifat
dominan kayata bentuk pasuryane (mripat, irung, tutuk), suwarane, solah bawa
lan tindak-tanduke saka ramane (Werkudara)
Genetika kulawarga Ngalengka
S arasilah utawa alur kulawargane Rahwana (Dasamuka),
kawiwitan saka Resi Wisrawa sing palakrama karo Dewi Sukesi, atmajane Prabu
Sumali (nata ing Ngalengkadiraja kang apaes diyu). Resi Wisrawa iku wujude
satriya pinandhita kang bagus pasuryane sarta darbe kasekten kang mumpuni. Resi
Wisrawa kang dhaup klawan Dewi Sukesi banjur peputra cacah papat, sing telu
wujud jalu (kakung) lan sing sajuga mijil wanodya apaes raseksi. Kanthi
urutan : Rahwana (Prabu Dasamuka kang apaes manungsa kagok yaksa), Harya Kumbakarna
(wujud yaksa sagunung anakan), Dewi Sarpakenaka kang awujud raseksi, lan
Wibisana (wujud satriya kang pekik pasuryane).
Putra cacah papat
kasebut darbe wujud badan lan solah bawa kang beda-beda. Rahwana (Ravana- kang
tegese yen mbengok suwarane ngebaki triloka) minangka anak pembayun nduweni
pawakan (bentuk tubuh) kadi dene manungsa nanging pasuryane raseksa, mula solah
bawane tansah ngemperi sawijine yaksa. Iki nuduhake manawa gen dominan pembawa
sifat kasebut asale saka Dewi Sukesi (pembawa sifat resedif) dene saka Prabu
Sumali (eyange kang nggawa sifat dominan).
Anak sing angka loro, Harya
Kumbakarna, kang wujude yaksa sagunung anakan nanging darbe sipat lan perilaku
(solah bawa) kadidene satriya. Iki nuduhake anane“percampuran” antarane gen dominan saka wong tuwane
sakloron. Sarirane sing awujud raseksa asale saka pewarisan Dewi Sukesi (ibu)
lan Prabu Sumali (eyange), dene solah bawa lan tindhak tanduk (perilaku)
satriya mujudake warisan saka Resi Wisrawa (ramane).
Anak sing kaping
telu Dewi Sarpakenaka kang pasuryane raseksi nanging sarirane (awake) kadidene
putri kang sulistya ing warni utawa widodari, nanging solah bawane tetep kaya
patrape buta. Sipat saka ibune, Dewi Sukesi lan eyange Prabu Sumali, nurunake
dominan ing pasuryan lan perilakune, dene gen dominan saka ramane (Resi
Wisrawa) dumunung ing perangan awake sajabane pasuryan.
Anak kaping papat
Raden Kunta Wibisana iya Gunawan Wibisana awujud satriya dene solah bawa lan
pangandikane kadidene sawijining satriya pinandhita. Iki nuduhake menawa gen
dominan ramane (Resi Wisrawa) nurun ana putrane sing waruju iki.
Isih akeh maneh
conto-conto pewarisan genetika liya ana ing kulawargane Prabu Bathara Kresna
kang krama antuk Dewi Jembawati, atmajane Resi Jembawan kang apaes wanara
(kethek) kang banjur peputra Raden Samba Wisnubrata kang bagus pasuryane lan
solah bawane ngemperi Prabu Kresna (ramane), nanging ing sarandhune badan
dituwuhi wulu-wulu alus kang minangka warisan saka Resi Jembawan (eyange).
Semono uga Begawan Palasara (Parasara) kang krama karo Dewi Durgandhini sarta
tedhak turune.
Panutup
Adhedasar bentuk
lan lakon ing wayang kulit purwa kasebut, bisa diwuningani menawa Wong Jawa wis
suwe tepung lan kenal karo prinsip-prinsi genetika (senajan wektu semana
durung lair secara formal kanthi bentuk teks-teks ilmiah). Kanthi mengkono kita
ora perlu minder lan golek kupiya supaya bisa sejajar karo bangsa-bangsa liyane
kang wis suwe tepung lan wanuh karo pengetahuan genetika. Kanthi kerja keras,
tekun, semangat nasionalisme lan gotong royong kanggo njaga persatuan lan
kesatuan bangsa mujudake modhal kang pokok kanggo nggayuh kemajuan lan dadi
bangsa kang maju sarta modern ing jaman globalisasi iki. Sumangga. (Amien Nugroho)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar