Suksese para pasarta dhidhik mungguh ing
donyaning pendhidhikan iku tansah dadi pangarep-arepe para guru minangka pendhidhik
utawa panggulawenthah. Sitok bae kaya ora ana ing antarane kita kang darbe
pangarep-arep gagal. Kena diarani cuwa-sepa yen ana pendhidhik kang ora berduli
marang suksese pasarta dhidhik, sanajan kanyatane ya pancen ana pasarta
dhidhik kang kalebu katagori gagal.
Pasarta dhidhik
kang sukses, yen kita gelem nintingi kuwi sajake jebul nduweni rahasia karakter
(character
secret) sanjabane aspek kognitif kang ora didarbeni dening
pasarta dhidhik liyane, yaiku aspek afektif kang kaejawantahake sacara
psikomotoris. Aspek afektif endi ta kang gawe sukses mungguhe pasarta dhidhik?
Yuk, coba kita nginguk sacuwil prototipe karakter ing crita Dewa Ruci!
Paraga Bratasena
iku ora aneh ora nyleneh mungguhing wong Jawa mligine, wong Indonesia umume.
Crita ngenani wejangan Dewa Ruci marang Bratasena iku dumadi nalika Bratasena
manjing dhasaring samodra, ngestokake dhawuhe Guru Durna ngupadi Tirta
Mahening Suci (Tirta Perwitasari). Kurawa pengin njlomprongake Pandhawa
menyang kasangsaran lumantar Guru Durna. Bratasena, sawijining siswa Guru
Durna diwenehi kawruh dene sajroning ngupadi ngelmu kasampurnaning urip kudu
nindakake dhawuhe guru kanthi ngupadi kayu gung
susuhing angin ing
alas Tikbrasara, ereng-erenging gunung Reksamuka. Bratasena budhal sendika
dhawuh lan madhep-mantep yen ora bakal kejlomprong merga dhawuhe sang guru.
Satekane ing alas
Tikbrasara, kang digoleki pranyata ora ana. Alas banjur diobrak-abrik, lan
Bratasena kudu tandhing yuda nyirnakake raseksa Rukmuka lan Rukmakala.
Sabanjure Bratasena bali menyang Ngastina atur palapuran ngenani bot-repot
kang dialami, lan diwangsuli dening Guru Durna dene sabenere dheweke mung
didadar-uji. Sabab kayu gung
susuhing angin kang
diupadi iku sejatine ana ing budi pakarti. Banjur Guru Durna ndhawuhi Bratasena
supaya enggal manjing telenging samodra ngupaya Tirta Mahening Suci.
Panganyam-anyaming ati Bratasena, aluwung mati tanpa aran bebasane tinimbang
njothak dhawuhe guru, sanajan sejatine ora bisa nylulup samodra. Tog-togane
mung pasrah tanpa kemba dene lara lan pati iku kuwasaning dewa, amarga ya wis
setya-sendika marang Guru Durna. Kanthi padhanging pikir lan ati Bratasena
njegur samodra. Jroning laku kudu tandhing nyirnakake naga raseksa.
Ing dhasaring samodra Bratasena
kepethuk dewa bajang rerupa memper Bratasena, aran Dewa Ruci, ya dewane
Bratasena pribadi. Banjur Bratasena antuk wejangan saka Dewa Ruci bab ngelmu
kasampurnaning urip kang diupaya.
Adhedhasar crita
kasebut, sanajan ta Bratasena iku kaanggep siswa kang lugu-balilu nanging
pranyata bisa nggayuh gegayuhaning urip, tur angejaba saka panduganing sang
guru. Niyate Guru Durna kang sakawite nyilakakake Bratasena pranyata
ngasilake pepadhanging urip (sukses) kang tanpa upama mungguhing
Bratasena. Iku mau ora liya amarga Bratasena setya-taat amituhu marang dhawuhing guru.
Setya-taat marang dhawuhing guru pranyata nuwuhake barokah kang luar biasa. Ing kene iki, jagad
njereng-njurung kridha kanthi optimal, apa kang tinemu yaiku apa kang denupaya.
Mungguhing para
pendhidhik, kang biting
saceklek bae bebasane
ora duwe niyat njlomprongake pasarta dhidhik/siswa, tartamtu luwih bisa
nyuksesake gegayuhane pasarta dhidhik. Ora ana alesan subyektif dene pasarta
dhidhik iku bodho lan liya-liyane. Ndhedher karakter setya-taat marang pasarta dhidhik kaya wis ora
kena dinyang maneh. Mungguhing pasarta dhidhik kang wis setya-taat marang ucap
lan dhawuhe guru kudu tansah digedhekake atine. Ana tetembungan, ”Yen murid
unggul ateges sing luwih unggul iku gurune”. Ing pamuji, muga-muga kita para
pendhidhik kinuwatake jiwane, bisa ngoptimalake potensi pasarta dhidhik. Amin.Wilujeng
Mahargya Hardiknas 2014!
Panulis Guru Basa Jawa
SMPN 24 Semarang
(Pengurus MGMP Bahasa Jawa
Kota Semarang)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar